Gömul kona sleikir skrúfjárn

Gömul kona sleikir skrúfjárn, borgarstjórinn kemur og hendir gömlu konunni út í sjó. Sjórinn vill hana ekki og skyrpir henni út í geim. Skýin harma örlög gömlu konunnar og gráta demöntum úr gulli sem falla niður til miðju jarðar. Við skarkalann vaknar kölski sem verður svo reiður að jörðin hrekkur í tvennt. Jörðin fer á sjúkrahús þar sem guðirnir hlúa að æxlinu og tjasla henni aftur saman. Æxlið nær yfirhöndinni og fuglarnir fara að verpa kartöflum og bændurnir uppskera egg. Gamall og hrumur hvítvoðungur heftar saman fingur og tær og og fer að betla brauð með öndunum í Reykjavíkurtjörn. Jón bóndi tekur hrífuna og stingur henni upp í óæðri enda aðstoðarmanns síns, því næst stekkur hann út í tjörn og sést aldrei aftur. Ef gamla konan hefði bara aldrei sleikt skrúfjárnið...